[...] Συγκεκριμένα, στο με τίτλο "Αυτόμελα Τροπάρια" έργο του, ο Γιάννης Καστρινάκης με μεγάλη υπευθυνότητα και επιμονή κατόρθωσε να συγκεντρώσει όλα τα τροπάρια της ομάδας αυτής, είτε βρίσκονται γραμμένα με τη μουσική τους στα διάφορα κατά καιρούς εκδοθέντα μουσικά βιβλία, ή μας έχουν παραδοθεί μέχρι σήμερα με την προφορική παράδοση. Πέρα αυτού και εκτός από τη βασική μουσική καταγραφή τους ο συγγραφέας θεώρησε απαραίτητο να καταχωρήσει και από τις όποιες παραλλαγές με τίς οποίες παρουσιάζονται στην εκτέλεση τους από διαφόρους ερμηνευτές της βυζαντινής μουσικής στην έντυπη ή και την κατά τα τόπους προφορική παράδοση. Επίσης πολλά από αυτά τα τροπάρια τα παραθέτει με την σύντομη και την αργή τους απόδοση.
Είναι βέβαια γεγονός ότι πολλά από τα αυτόμελα που πεοιέχονται στην εργασία μπορούν να χαρακτηρισθούν και ως ιδιόμελα, όμως επειδή συναντούμε έστω και ελάχιστους ύμνους, να ψάλλονται σύμφωνα με το μέλος τους μπορούν να ενταχθούν στην ομάδα των Αυτομέλων.
Θεωρώ ότι ή εργασία αυτή του Γιάννη Καστρινάκη, πέραν τη συγκέντρωση και κατάταξη του διάσπαρτου υλικού που την απαρτίζει είναι σπουδαιότατη και για το γεγονός, ότι είναι η πρώτη στο είδος της πλήρης μουσική συλλογή και στην ουσία η δεύτερη, ομοειδών μουσικά ύμνων μετά τη "Συλλογή ιδιομέλων και απολυτικίων» του Μανουήλ Πρωτοψάλτου που εξέδωσαν το 1831 ο Π. Χαρίσης καί ο Θ. Π. Παράσχου (Φωκαέας), με την επιστασία Χουρμουζίου του Χαρτοφύλακας. Για το λόγο αυτό πιστεύω ότι καλύπτει ένα κενό και σίγουρα πλουτίζει τη βιβλιογραφία της εκκλησιαστικής μας μουσικής με ένα σημαντικό βιβλίο.
[...]
(από τον πρόλογο του βιβλίου)